Ureotelizm polega na przekształceniu szkodliwego amoniaku wytwarzanego jako produkt uboczny metabolizmu białka w mniej toksyczny mocznik do usuwania. W przeciwieństwie do zwierząt ammonotelicznych (takich jak owady i organizmy wodne), które uwalniają nadmiar azotu bezpośrednio jako amoniak do środowiska, zwierzęta ureoteliczne mają bardziej rozwinięty metabolizm azotu, a synteza mocznika pomaga zmniejszyć utratę wody.
Wiele ziemskich gadów - w tym węże, jaszczurki, żółwie i ptaki - jest reprezentatywnymi stworzeniami ureotelicznymi. Ich zdolność do produkcji i przechowywania mocznika w wyspecjalizowanych przedziałach ciała przyczyniła się do ich adaptacji i rozkwitu w suchszych regionach. Inne organizmy ureoteliczne obejmują dorosłe płazy (w życiu naziemnym) i kilka ssaków.