1. Egzekwowanie prawa:Głównymi przeciwnikami bandytów są organy ścigania, takie jak lokalni szeryfowie, policjanci, straże miejskie, a nawet policjanci i marszałkowie stanu. Urzędnicy ci aktywnie ścigają bandytów i próbują ich zatrzymywać, aby przestrzegać prawa i postawić ich przed wymiarem sprawiedliwości.
2. Wrogie gangi:Na obszarach, na których działa wiele grup bandytów, mogą pojawić się konflikty w wyniku rywalizacji o terytorium lub zasoby. Rywalizujące gangi często ścierają się ze sobą o dominację, co prowadzi do brutalnych konfrontacji i zemsty.
3. Grupy strażników:Społeczności dotknięte bandytyzmem mogą czasami tworzyć grupy strażników, aby się chronić i wziąć sprawy w swoje ręce. Grupy te mają na celu schwytanie lub wyeliminowanie bandytów znajdujących się w ich pobliżu, stwarzających bezpośrednie zagrożenie dla ich działań.
4. Łowcy nagród:Niektóre osoby lub grupy angażują się w polowanie na nagrody, szukając nagród pieniężnych oferowanych za schwytanie lub zabicie notorycznych bandytów. Aktywnie tropią tych bandytów i sprowadzają ich żywych lub martwych.
5. Społeczności lokalne:Mieszkańcy obszarów często atakowanych przez bandytów mogą stać się przeciwnikami w celu samozachowawczym. Bandyci dokonujący kradzieży, niszczenia mienia lub przemocy mogą wywołać wrogość i opór ze strony lokalnej ludności.
6. Samoobrona cywilna:W bardziej ekstremalnych przypadkach obywatele bezpośrednio przeciwstawiają się bandytom, organizując bojówki samoobrony lub chwytając za broń, aby chronić swoje miasta i posiadłości przed atakami bandytów.
Warto zauważyć, że bandyci działający w różnych okresach historycznych i regionach geograficznych mogą stawić czoła różnym przeciwnikom w zależności od kontekstu społecznego i prawnego ich działalności.