1. Niski współczynnik reprodukcji:Pandy mają naturalnie niski współczynnik reprodukcji, a samice wpadają w ruję tylko raz w roku przez krótki okres czasu (zwykle 2-3 dni). Tak wąskie okno możliwości utrudnia pandom znalezienie odpowiedniego partnera i pomyślne rozmnażanie się.
2. Wybredne zachowanie godowe:Pandy są również dość selektywne, jeśli chodzi o wybór partnera. Mogą odrzucać potencjalnych partnerów na podstawie różnych czynników, takich jak wiek, rozmiar lub status społeczny. To dodatkowo ogranicza szanse na pomyślną hodowlę.
3. Opóźniona dojrzałość płciowa:Pandy osiągają dojrzałość płciową stosunkowo późno w porównaniu do innych ssaków. Kobiety osiągają dojrzałość płciową zwykle w wieku około 5-6 lat, podczas gdy samce mogą potrzebować jeszcze więcej czasu (do 8-9 lat). Oznacza to, że pandy mogą się rozmnażać przez ograniczony czas.
4. Niski wskaźnik przeżywalności młodych:Młode pandy charakteryzują się wysoką śmiertelnością, szczególnie w pierwszych kilku tygodniach życia. Czynniki takie jak zła opieka matczyna, brak odpowiedniego odżywiania i czynniki stresogenne środowiskowe mogą przyczynić się do śmierci młodych.
5. Fragmentacja siedlisk:Pandy żyją w określonych siedliskach, które często są fragmentaryczne w wyniku działalności człowieka, takiej jak wylesianie i rolnictwo. Ta fragmentacja może utrudniać pandom znalezienie odpowiednich partnerów i utworzenie zrównoważonych populacji.
6. Wymagania żywieniowe:Pandy mają wyjątkową dietę składającą się głównie z bambusa. Wartość odżywcza bambusa jest stosunkowo niska, a pandy muszą spożywać duże ilości, aby zaspokoić swoje potrzeby energetyczne. Zapewnienie tego w środowisku niewoli może być trudne.
Ogólnie rzecz biorąc, połączenie tych czynników utrudnia pomyślną hodowlę pand zarówno w niewoli, jak i na wolności. Aby sprostać tym wyzwaniom i zapewnić przetrwanie tego zagrożonego gatunku, wdrożono wysiłki na rzecz ochrony i specjalistyczne programy hodowlane.