Vitiligo jestchorobą skóry, która powoduje utratę pigmentu plam na skórze , która może mieć wpływ wiele różnych gatunków ssaków. Choć choroba jest najbardziej widoczne u ludzi , którzy nie mają pełnej owłosienie , które mogłyby zasłaniać zmianę koloru , bielactwo może również wpływać na psy, gdzie może to być trudniejsze do zidentyfikowania.
Efekty
Bielactwo powoduje pewne części skóry psa stracić pigmentacji , podczas gdy inne części skóry psa pozostają nienaruszone. W wyniku tego skóra psa pojawi się plamisty lżejsze części. Na szczęście, efekty są jedynie kosmetyczne , abielactwo nie jest oznaką ewentualnych negatywnych skutków ubocznych dla psa.
Nasilenie
ciężkości stanu różnią się od siebie zainfekowanego psa do następnego. Podczas gdy niektóre psy będą cierpieć przebarwienia na całym ciele , inni mogą pokazać przebarwienia tylko w małej części ich ciała . W niektórych przypadkach ,utrata pigmentu może również spowodować utratę pigmentu w mieszkach włosowych psa , co prowadzi do bardziej widocznego poplamione łatwo płaszcz . Łódź Łódź Łódź Łódź Czas trwania
strata pigmentu poniesione w wyniku bielactwa jesttrwały efekt zaburzenia, i nie mogą być odwrócone po jego wystąpieniu . Proces zmiany pigmentu nie jest szybko działające , apigmentacja będzie powoli zmieniać na przestrzeni kilku miesięcy . W większości przypadków występują zmiany barwnikowe na okres od trzech do sześciu miesięcy. :
Ras
Bielactwo nie jest chorobą rasy specyficzne , jak i takiego psa jakiejkolwiek rasy potencjalnie mogą znaleźć się cierpi na zaburzenia . Podczas gdy wszystkie rasy są podatne , to jest bardziej powszechne w niektórych ras , zwłaszcza psów pochodzenia germańskiego , takich jak niemieckie pasterzy , dachsunds , dobermanów i rottweilerów , a także w staroangielskim owczarków .
Powoduje
Chociaż nie było wiele potencjalnych przyczyn bielactwa proponowanej i przetestowany , w tym stres, mutacje genetyczne i wady receptorów pigmentu skóry, naukowcy muszą jeszcze ustalić jednoznacznej przyczyny choroby. Choroby okazał się bardziej powszechne u ludzi cierpiących na konkretne braki autoimmunologicznych , jednak podobne związki nie zostały odkryte dla psów .