Blokując IGE, leczenie anty-IgE zapobiega wiązaniu alergenu z IgE i aktywującym komórki tuczne i bazofili, hamując w ten sposób uwalnianie mediatorów zapalnych i zapobiegając rozwojowi objawów alergii.
Oto kilka specyficznych mechanizmów, w których działa leczenie anty-IGE:
Neutralizacja IgE: Przeciwciała anty-IgE wiążą się z cząsteczkami IgE, uniemożliwiając im wiązanie z alergenami. Zapobiega to sieciowaniu cząsteczek IgE na powierzchni komórek tucznych i bazofili, które są niezbędne do uwalniania mediatorów zapalnych.
Zmniejszenie poziomów IgE: Leczenie anty-IGE może zmniejszyć całkowity poziom IgE we krwi poprzez promowanie rozkładu i przeliczenia przeciwciał IGE. Zmniejsza to liczbę dostępnych cząsteczek IgE do wiązania z alergenami i wyzwalania odpowiedzi alergicznej.
hamowanie produkcji IgE: Leczenie anty-IgE może hamować wytwarzanie przeciwciał IgE przez komórki B. Zmniejsza to liczbę dostępnych cząsteczek IgE do wiązania z alergenami i wyzwalania odpowiedzi alergicznej.
Modulacja odpowiedzi immunologicznych: Leczenie anty-IgE może modulować odpowiedzi immunologiczne poprzez zmianę równowagi między komórkami odpornościowymi Th1 i Th2. Komórki Th2 są przede wszystkim odpowiedzialne za odpowiedzi alergiczne, podczas gdy komórki Th1 są zaangażowane w odporność za pośrednictwem komórek. Leczenie anty-IGE może sprzyjać przejściu z dominującej TH2 na dominującą w TH1 odpowiedź immunologiczną, która może pomóc w zmniejszeniu objawów alergii.
Ogólnie rzecz biorąc, leczenie anty-IGE jest skuteczne w leczeniu chorób alergicznych poprzez blokowanie działania IgE i zapobieganie rozwojowi objawów alergii.