Na przykład wszy głowowe (Pediculus humanus capitis) i wszy cielesne (Pediculus humanus corporis) są specyficznymi dla ludzi i do przeżycia wymagają ludzkiej krwi. Wszy łonowe (Pthirus pubis) mogą również atakować inne naczelne, ale rzadko zakażają inne zwierzęta.
Dlatego też, choć inne zwierzęta mogą przenosić wszy różnych gatunków, ryzyko przeniesienia wszy na ludzi ze zwierząt jest na ogół niskie. Najczęstszą drogą przenoszenia wszy ludzkich jest bliski kontakt osobisty z zakażoną osobą lub dzielenie się przedmiotami osobistymi, takimi jak grzebienie, szczotki, czapki lub odzież. Utrzymywanie dobrej higieny osobistej, unikanie dzielenia się przedmiotami osobistymi i szybkie leczenie inwazji wszy może pomóc w zapobieganiu ich rozprzestrzenianiu się.