1. Brak naturalnych obrony :Kiwi ewoluowały w środowisku ze stosunkowo niewielką ilością drapieżników, co prowadzi do braku naturalnych obrony, takich jak ostre zęby, pazury lub jad. Stracili także zdolność latania, czyniąc ich podatnymi na drapieżniki naziemne.
2. zachowanie nocne :Kiwi są przede wszystkim nocne, co oznacza, że są aktywne w nocy, kiedy ich drapieżniki, takie jak stoats, fretki i koty, również są najbardziej aktywne. To zwiększone nakładanie się aktywności sprawia, że są bardziej podatne na drapieżnictwo.
3. Powolny ruch :Kiwi są stosunkowo powolnymi ptakami, osiągając prędkości zaledwie około 12 kilometrów na godzinę (7,5 mil na godzinę). Ich ograniczona prędkość utrudnia im ucieczkę przed drapieżnikami, które mogą poruszać się szybciej, takie jak psy i duże ptaki drapieżne.
4. Samotny styl życia :Kiwi ma tendencję do życia, z wyjątkiem sezonu lęgowego. Ten brak spójności społecznej zmniejsza ich zdolność do wspólnie obrony przed drapieżnikami, ponieważ nie mają one przewagi „bezpieczeństwa liczb”.
5. Biedny wzrok :Kiwi mają zły wzrok, opierając się przede wszystkim na ich słuchu i zmysłu zapachu, aby poruszać się w środowisku. Ta ograniczona wizja sprawia, że są mniej skuteczne w wykrywaniu i unikaniu drapieżników.
6. Atrakcyjny zapach :Zapach Kiwi, który jest wyjątkowy wśród ptaków, może przyciągnąć drapieżniki. Ten charakterystyczny zapach ułatwia drapieżnikom ich zlokalizowanie, nawet w ciemności nocy.
Połączenie tych czynników, takich jak brak naturalnej obrony, zachowanie nocne, powolny ruch, samotny styl życia, zły wzrok i atrakcyjny zapach, sprawia, że Kiwi jest łatwym celem dla jego drapieżników.