Diabły tasmańskie to największe mięsożerne torbacze na świecie i są znane ze swojego charakterystycznego czarnego futra, dużych głów i potężnych szczęk. Są zwierzętami prowadzącymi nocny tryb życia i zwykle występują w różnych siedliskach, w tym w lasach, łąkach i obszarach przybrzeżnych.
Diabły tasmańskie są również znane ze swoich unikalnych wokalizacji, które obejmują różnorodne warczenie, syczenie i krzyki. Te wokalizacje służą do komunikowania się z innymi diabłami i do obrony ich terytorium.
Niestety, diabły tasmańskie stoją obecnie w obliczu szeregu zagrożeń, w tym utraty siedlisk, polowań i śmiertelnej choroby nowotworowej twarzy . Guz twarzy jest nowotworem zakaźnym, który rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni kontakt diabłów i powoduje znaczny spadek ich populacji.
Obecnie trwają działania ochronne mające na celu ochronę diabłów tasmańskich i ich siedlisk. Wysiłki te obejmują programy hodowli w niewoli, przywracanie siedlisk i kampanie uświadamiające społeczeństwo.