Wzory grzbietów i rowków na nosie zwierzęcia są określone przez unikalny układ naczyń krwionośnych i nerwów w tym obszarze. Wzorce te pozostają stosunkowo stabilne w życiu zwierzęcia, co czyni je wiarygodnym sposobem identyfikacji.
Odciski nosa zostały z powodzeniem zastosowane do identyfikacji u różnych gatunków zwierząt, w tym psów, kotów, naczelnych, a nawet niektórych dużych ssaków, takich jak słonie i nosorożca. Ta technika jest szczególnie przydatna w ochronie i zarządzaniu dziką przyrodą, ponieważ pozwala badaczom i ekologom identyfikować i monitorować poszczególne zwierzęta bez potrzeby inwazyjnych procedur.
Proces uzyskiwania nadruku nosowego polega na delikatnym docisku nosa zwierzęcia do gładkiej powierzchni pokrytej atramentem lub podobną substancją. Powstały odcisk można następnie uchwycić na papierze lub na urządzeniu cyfrowym do analizy i porównania z innymi wydrukami nosa w bazie danych.
Podsumowując, wydruki nosowe stanowią nieinwazyjną i niezawodną metodę identyfikacji zwierząt, umożliwiając badaczom i ekologom badanie indywidualnych zachowań, śledzenie dynamiki populacji oraz przyczyniania się do ochrony i zarządzania zagrożonymi gatunkami.