Overhunting: Irlandzkie jelenie były cenione za swoje poroża i mięso. Nadmierne polowanie przez ludzi wywiera dalsze presję na i tak już spacerające populacje jeleni. Duży rozmiar i charakterystyczne poroża irlandzkiego jelenia sprawiły, że są łatwe cele dla myśliwych, przyczyniając się do ich ostatecznego śmierci.
Zmiana klimatu: Podczas epoki plejstocenu Ziemia doświadczyła znacznych wahań klimatu. Zmiany wzorców temperatury i opadów wpłynęły na skład roślinności i dostępność żywności dla roślinożerców, takich jak jelenie irlandzkie. Jeleń mogło walczyć o dostosowanie się do zmieniających się warunków środowiskowych, potencjalnie przyczyniając się do ich spadku.
Konkurs: Obecność innych dużych roślinożerców, takich jak łosie i renifer, mogła konkurować z irlandzkim jeleniem o żywność i zasoby. Konkurencja o ograniczone zasoby mogła dodatkowo podkreślić populacje jeleni i uczynić je bardziej podatnymi na inne czynniki, które przyczyniły się do ich wyginięcia.
Czynniki genetyczne: Niektórzy badacze sugerują, że czynniki genetyczne, takie jak chód lub brak różnorodności genetycznej, mogły odegrać rolę w upadku jelenia irlandzkiego. Zmniejszona różnorodność genetyczna mogła uczynić jelenia bardziej podatne na choroby lub inne wyzwania środowiskowe.
Należy zauważyć, że dokładne przyczyny wyginięcia irlandzkiego jelenia są złożone i nadal podlegają ciągłym badaniom i debatom wśród naukowców. Połączenie utraty siedlisk, prześladowania, zmian klimatu, konkurencji i czynników genetycznych prawdopodobnie odegrały rolę w upadku i ostatecznym wyginięciu tego kultowego gatunku.