Natura:
* Odnosi się do wpływów genetycznych lub biologicznych na cechy lub cechy jednostki.
* Obejmuje czynniki takie jak geny, sekwencje DNA, elementy dziedziczne i cechy fizjologiczne.
* Te czynniki genetyczne są dziedziczone od rodziców i są w dużej mierze utrwalane w momencie poczęcia.
Wychowywanie:
* Odnosi się do wpływów środowiska na rozwój i zachowanie jednostki.
* Obejmuje takie czynniki, jak wychowanie, edukacja, doświadczenia, kontekst kulturowy, interakcje społeczne i bodźce środowiskowe.
* Wychowanie obejmuje zarówno czynniki prenatalne (np. żywienie w okresie prenatalnym i zdrowie matki), jak i czynniki poporodowe (np. styl rodzicielstwa, możliwości edukacyjne, wpływy rówieśników, warunki społeczno-ekonomiczne).
Debata na temat natury i wychowania historycznie skupiała się na próbach określenia zakresu, w jakim na cechy lub zachowania wpływają przede wszystkim predyspozycje genetyczne (natura) lub czynniki środowiskowe (wychowanie). Jednak większość współczesnych badaczy przyznaje, że na rozwój i zachowanie człowieka wpływa złożona interakcja zarówno natury, jak i wychowania.
Na przykład, chociaż geny mogą wpływać na podatność danej osoby na określone choroby lub cechy osobowości, ekspresję tych genów i ogólny rozwój jednostki kształtuje również środowisko, w którym żyje, takie jak dostęp do opieki zdrowotnej, odżywiania, edukacji i wsparcia społecznego.
Badanie względnego wkładu natury i wychowania jest niezbędne do zrozumienia zmienności ludzkiej, różnic indywidualnych oraz rozwoju różnych cech i zachowań. Pomaga badaczom i naukowcom uzyskać wgląd w przyczyny i mechanizmy leżące u podstaw cech psychologicznych, behawioralnych i fizycznych, a także zidentyfikować czynniki, które mogą promować pozytywny rozwój i dobre samopoczucie.