1. Struktura mięśni: Szybko biegające zwierzęta zazwyczaj mają mięśnie bogate w szybkokurczliwe włókna mięśniowe. Włókna te są zdolne do szybkiego kurczenia się i rozluźniania, co pozwala na szybkie i mocne ruchy.
2. Struktura szkieletowa: Zwierzęta zbudowane do szybkości często mają długie i smukłe kończyny, co pozwala na większą długość kroku i większą prędkość. Dodatkowo mogą mieć elastyczne stawy i sprężyste ścięgna, które magazynują i uwalniają energię podczas biegu, zapewniając dodatkowy napęd.
3. Układ sercowo-naczyniowy: Szybko biegające zwierzęta posiadają wydajny układ sercowo-naczyniowy, który szybko dostarcza tlen i składniki odżywcze do mięśni. Mają duże serca, duże płuca i dużą liczbę czerwonych krwinek, które ułatwiają transport tlenu.
4. Układ oddechowy: Zwierzęta przystosowane do prędkości mają sprawny układ oddechowy, który pozwala na szybką wymianę gazową. Mają dużą częstość oddechów i mogą posiadać wyspecjalizowane struktury, takie jak worki powietrzne lub powiększone płuca, aby zmaksymalizować spożycie tlenu.
5. Układ nerwowy: Zwierzęta szybko biegające mają dobrze rozwinięty układ nerwowy, który umożliwia szybką koordynację ruchów mięśni. Mają szybki refleks i szybko przetwarzają informacje sensoryczne, co pozwala im szybko reagować i dostosowywać ruchy w razie potrzeby.
6. Aerodynamika: Niektóre szybko biegające zwierzęta, takie jak gepardy, mają smukłe, opływowe ciała, które zmniejszają opór i pozwalają im poruszać się w powietrzu z mniejszym oporem.
7. Metabolizm energetyczny: Szybko biegające zwierzęta mają wydajny metabolizm energetyczny, który pozwala im szybko wytwarzać i wykorzystywać energię. Mogą mieć w mięśniach wysokie stężenie związków bogatych w energię, takich jak ATP i glikogen.
Należy zauważyć, że chociaż czynniki te są na ogół kojarzone z szybkim bieganiem, specyficzne adaptacje mogą się różnić w zależności od zwierzęcia i jego konkretnej niszy ekologicznej.