Na przykład lamparty wykorzystują swój sens zapachu, aby komunikować się i zaznaczyć swoje terytorium. Wydzielają sygnały chemiczne, takie jak wydzieliny moczu i gruczołowe, aby komunikować się z innymi lampartami. Te oznaczenia zapachowe przekazują informacje o płci jednostce, statusie reprodukcyjnym, obecności i granicach terytorium. Śledząc te zapachy, lamparty mogą uzyskać wiedzę na temat swojego otoczenia i uniknąć potencjalnych spotkań z innymi drapieżnikami.
Ponadto lamparty czasami wykorzystują swój sens zapachu do zlokalizowania ukrytej ofiary. Po polowaniu na małe ssaki lub ptaki, które mogą ukryć się w gęstej roślinności lub podziemnych norach, lamparty mogą dokładnie wąchać ich lokalizację. Mogą wykrywać subtelne niuanse w zapachach i wyśledzić niczego nie podejrzewającą ofiarę.
Mimo że ich wzrok jest bardziej dominujący, zmysł zapachu lampartów zapewnia dodatkowy wkład sensoryczny, który może poprawić ich strategie przetrwania i żerowania. Przyczynia się do ich niezwykłej zdolności adaptacyjnej i sukcesu w różnych siedliskach, w których zasoby mogą być rzadkie lub trudne do uzyskania.