Gatunki będące bioindykatorami mogą wcześnie ostrzegać o problemach środowiskowych, takich jak zanieczyszczenie lub zmiany klimatyczne. Można je również wykorzystać do monitorowania skuteczności działań ochronnych i oceny ogólnego stanu ekosystemu.
Gatunki bioindykacyjne często mają następujące cechy:
>- Wrażliwy na zmiany w swoim otoczeniu.
- Stosunkowo łatwe do monitorowania.
- Szeroko rozpowszechniony lub pospolity.
- Posiadać dobrze zrozumiałą reakcję na zmiany środowiskowe.
Przykłady gatunków bioindykatorów obejmują:
Porosty: Porosty to organizmy symbiotyczne składające się z grzyba i glonu lub sinicy. Są wrażliwe na zanieczyszczenia powietrza, a ich liczebność i różnorodność można wykorzystać do oceny jakości powietrza.
Okrzemki: Okrzemki to jednokomórkowe algi występujące zarówno w środowisku morskim, jak i słodkowodnym. Są wrażliwe na zmiany jakości wody, w tym na zanieczyszczenia, eutrofizację i zakwaszenie.
Koral: Rafy koralowe to różnorodne ekosystemy morskie, które są bardzo wrażliwe na zmiany temperatury, światła i kwasowości wody. Blednięcie koralowców, czyli utrata symbiotycznych alg z koralowcami, jest oznaką stresu środowiskowego.
Monitorując gatunki będące bioindykatorami, naukowcy mogą uzyskać cenne informacje na temat stanu ekosystemów i wpływu działalności człowieka na środowisko.