1. Korces ochronne:
- Piełki służbowe służą jako obudowy ochronne dla miękkich ciał mięczaków. Ich twarde skorupy węglanowe wapnia zapewniają silną barierę przeciwko drapieżnikom i uszkodzeniu fizycznym.
2. Camouflage:
- Wiele muszli o morzu wykazuje wzory kamuflażowe i kolory, które wtapiają się w ich otoczenie, co czyni je mniej widocznymi dla drapieżników.
3. Mimicry:
- Niektóre morskie gatunki naśladują gatunki toksyczne lub nie do opalania, aby powstrzymać drapieżniki. Na przykład niektóre ślimaki stożkowe naśladują wygląd robaków morskich w celu oszukiwania drapieżników.
4. Zachowanie kryptyczne:
- Niektóre morskie zachowania mają tajemnicze zachowania, takie jak burrowanie w piasku lub przywiązanie się do skał, co utrudnia ich znalezienie drapieżników.
5. BYSSAL Wątki:
- Małże i inne małże wykorzystują wątki, mocne włókna białkowe, aby przyczepić się do skał lub innych powierzchni, uniemożliwiając ich zamiatanie przez prądy.
6. Komensalizm i mutalizm:
- Niektóre morskie relacje tworzą symbiotyczne relacje z innymi organizmami. Na przykład Ermit Crabs używają pustych morców jako przenośnych schronisk.
7. Nudne i wiercenia:
- Niektóre gatunki morskie, takie jak nudne gąbki i robaki statków, mają zdolność do noszenia w skały, drewno lub inne twarde podłoża, tworząc dla siebie siedlisko ochronne.
8. Bioluminescencja:
- Niektóre muszle, takie jak niektóre rodzaje ślimaków głębinowych, wytwarzają światło bioluminescencyjne, które może służyć jako mechanizm obrony lub przyciągnąć ofiarę.
9. Produkcja perłowa:
- Niektóre morskie muszle, takie jak ostrygi, wytwarzają perły jako mechanizm obrony do izolowania i zneutralizowania drażliwości, które dostają się do ich skorup.
10. Kolorowanie:
- Morki często wykazują żywe kolory i wzory jako formę aposematyzmu, ostrzegając potencjalne drapieżniki ich toksyczności lub nieopalatowalności.
To tylko kilka przykładów różnorodnych i sprytnych strategii przetrwania, które z czasem ewoluowały, pozwalają im rozwijać się w trudnym środowisku morskim.