- Maorysi polowali na huia ze względu na pióra, których używali do ozdób i celów ceremonialnych.
- Europejscy osadnicy również aktywnie polowali na ptaki ze względu na ich pióra i okazy naukowe.
Utrata siedlisk:
- Leśne siedlisko huia było intensywnie wycinane, oczyszczane pod uprawy i osadnictwo oraz fragmentaryczne w wyniku działalności człowieka.
- Ta utrata siedlisk ograniczyła źródła pożywienia dla ptaków i odpowiednie miejsca do zakładania gniazd.
Drapieżnictwo:
- Wprowadzone ssaki drapieżne, takie jak szczury, gronostaje i koty, polowały na jaja huia, pisklęta i dorosłe ptaki.
- Te drapieżniki stanowiły poważne zagrożenie dla sukcesu reprodukcyjnego huia.
Niski współczynnik reprodukcji:
- Huia charakteryzowała się stosunkowo wolnym tempem reprodukcji, produkując tylko od jednego do dwóch jaj w sezonie lęgowym.
- Utrata nawet niewielkiej liczby par lęgowych na skutek polowań lub innych czynników może znacząco wpłynąć na populację.
Zaburzenia ludzkie:
- Zakłócenia związane z działalnością człowieka, w tym pozyskiwaniem drewna, osadnictwem i turystyką, zakłóciły zachowanie, rozmnażanie i żerowanie huia.
- Zwiększona obecność ludzi w siedlisku huia doprowadziła do stresu, unikania siedlisk i ograniczenia sukcesu reprodukcyjnego.
Ograniczona różnorodność genetyczna:
- Populacja huia charakteryzowała się stosunkowo niską różnorodnością genetyczną, co czyniło ją bardziej podatną na skutki chowu wsobnego i choroby.
- Ta zmniejszona zmienność genetyczna prawdopodobnie wynikała z ograniczenia gatunku do określonego obszaru geograficznego i potencjalnie z wąskich gardeł populacji w przeszłości.