1. Producenci: Są to organizmy autotroficzne, które mogą samodzielnie wytwarzać pożywienie w procesie fotosyntezy lub chemosyntezy. Rośliny są głównymi producentami większości lądowych sieci pokarmowych, natomiast fitoplankton jest głównymi producentami wodnych sieci pokarmowych.
2. Główni konsumenci: Organizmy te, zwane także roślinożernymi, żywią się wyłącznie roślinami. Stanowią oni pierwszy poziom konsumentów w sieci pokarmowej i w zakresie żywności są bezpośrednio zależni od producentów. Typowymi przykładami głównych konsumentów są owady, króliki i jelenie.
3. Konsumenci wtórni: Organizmy te są mięsożerne lub wszystkożerne, które zjadają głównych konsumentów. Są konsumentami drugiego poziomu w sieci pokarmowej i pozyskują energię poprzez żerowanie na zwierzętach roślinożernych. Przykładami konsumentów wtórnych są pająki, żaby i ptaki.
4. Konsumenci trzeciorzędni: Organizmy te, znane również jako największe drapieżniki, są mięsożercami lub wszystkożercami, które żywią się innymi mięsożercami. Stanowią najwyższy poziom konsumentów w sieci troficznej i mają niewiele drapieżników lub nie mają ich wcale. Przykładami konsumentów trzeciorzędnych są jastrzębie, wilki i rekiny.
5. Rozkładniki: Organizmy te rozkładają martwe rośliny i zwierzęta, odzyskując składniki odżywcze z powrotem do środowiska. Do substancji rozkładających zaliczają się bakterie, grzyby i owady, takie jak dżdżownice.
Poziomy sieci pokarmowej są ze sobą powiązane, a energia przepływa z jednego poziomu na drugi. Energia przekazywana w łańcuchu pokarmowym jest tracona w postaci ciepła i wykorzystywana do różnych czynności i procesów zachodzących w zaangażowanych organizmach. Powoduje to spadek energii dostępnej na wyższych poziomach troficznych, co ogranicza liczbę poziomów, które może obsłużyć sieć troficzna.