1. wlot wody :Gupici otwierają usta i aktywnie wciągają wodę do jamy ustnej. Woda ta przepływa nad skrzelami poprzez działanie mięśni i różnic ciśnienia.
2. Wymiana gazu :Skrzela składają się z licznych cienkich, pierzastych włókien zwanych włókienami skrzelowymi. Każdy żarnik jest pokryty małymi naczyniami krwionośnymi znanymi jako naczynia włosowate. Gdy woda przechodzi nad włókienami skrzelowymi, rozpuszczony tlen w wodzie jest bliski kontakt z cienkimi ścianami naczyń włosowatych.
3. dyfuzja :Tlen rozprasza pasywnie przez ściany naczyń włosowatych i do krwioobiegu. Jednocześnie dwutlenek węgla, produkt odpadowy oddychania komórkowego, rozprasza się z krwi i do wody. Ta wymiana gazu występuje z powodu gradientu stężenia tlenu i dwutlenku węgla na ścianach kapilarnych.
4. Krążenie krwi :Krew bogata w tlen jest następnie transportowana po ciele gupiku przez układ krążenia. Dostarcza tlenu do komórek i tkanek, wspierając ich procesy metaboliczne.
5. Wyrzucenie wody :Po wymianie gazu gupy wydaleje wodę, która minęła skrzela. Osiąga się to poprzez zamknięcie jamy ustnej i zarażenie się operculum (pokrycie skrzelowe), wypychając odtlenioną wodę przez szczeliny skrzelowe.
6. Powtórzenie :Cały proces spożycia wody, wymiany gazu i wydalenia wody powtarza się w sposób ciągły, aby utrzymać stały przepływ natlenionej wody nad skrzelami.
Wydobywając tlen z otaczającej wody, gupiki zaspokajają swoje potrzeby oddechowe i uzyskują tlen niezbędny do utrzymania ich aktywności, wzrostu i przeżycia.