1. Zmiany klimatyczne :Okres karbonu charakteryzował się ciepłym i wilgotnym klimatem, w którym występowała bujna roślinność. Jednak pod koniec karbonu klimat zaczął się ochładzać i wysychać. Ta zmiana klimatu doprowadziła do stopniowego wymierania wielu gatunków roślin karbońskich, które przystosowały się do cieplejszych i bardziej wilgotnych warunków.
2. Konkurencja i adaptacja :Wraz ze zmianą klimatu pojawiły się nowe gatunki roślin, które były lepiej przystosowane do chłodniejszych i bardziej suchych warunków. Te nowe rośliny, takie jak drzewa iglaste i paprocie, były w stanie konkurować z wieloma roślinami karbońskimi, które były mniej przystosowane do zmieniającego się środowiska, a ostatecznie je zastąpiły.
3. Zmiany geologiczne :Koniec okresu karbońskiego był także świadkiem znaczących zmian geologicznych, w tym powstania superkontynentu Pangea. Zderzenie kontynentów Ziemi spowodowało powstawanie gór i zmiany poziomu mórz. Te zmiany geologiczne zakłóciły siedliska wielu roślin karbońskich, utrudniając im przetrwanie i rozmnażanie.
4. Roślinożerność i drapieżnictwo :Pojawienie się nowych zwierząt roślinożernych w późnym karbonie i wczesnym permie również przyczyniło się do zaniku roślin karbońskich. Zwierzęta te, w tym owady, płazy i gady, żywią się liśćmi, łodygami i korzeniami roślin karbońskich, co dodatkowo stresuje ich populację.
5. Gatunki inwazyjne :Niektórzy badacze sugerują, że wprowadzenie inwazyjnych gatunków roślin z innych regionów mogło odegrać rolę w zaniku roślin karbonu. Te gatunki inwazyjne mogłyby konkurować z rodzimymi roślinami karbońskimi pod względem zasobów i siedlisk.
Należy zauważyć, że wymieranie roślin karbońskich było procesem stopniowym, trwającym przez miliony lat. Było to wynikiem splotu czynników, w tym zmiany klimatu, konkurencji ze strony nowych gatunków roślin, zmian geologicznych, gatunków roślinożernych i potencjalnie inwazyjnych.