1. Zmiany klimatyczne: Główne zmiany klimatyczne w późnych epokach miocenu i pliocenu mogły zmienić siedliska i źródła pożywienia phorusrhacidae.
2. Konkurencja: Phorusrhacidae mogły stanąć w obliczu zwiększonej konkurencji ze strony innych drapieżników, takich jak koty szablozębne i psowate. Przybycie ludzi do obu Ameryk wprowadziło także nowego drapieżnika do środowiska phorusrhacidae.
3. Nadspecjalizacja: Phorusrhacidae były wysoce wyspecjalizowanymi drapieżnikami małych i średnich ssaków. Ta specjalizacja mogła uczynić je bardziej podatnymi na zmiany w środowisku i zaopatrzeniu w żywność.
4. Choroba: Choroba mogła również odegrać rolę w wyginięciu phorusrhacidae. Pojawienie się ludzi i związanych z nimi chorób mogło zdziesiątkować populację phorusrhacidae.
5. Kombinacja czynników: Jest prawdopodobne, że do wyginięcia phorusrhacidae doprowadziła raczej kombinacja tych czynników niż jedna przyczyna.