Tellico Dam był projektem zapory wodnej w Tennessee Valley Authority (TVA), który rozpoczął się na początku lat siedemdziesiątych. Tama zalałaby jedyne znane siedlisko Snail Dartera, a TVA zwróciłaby się do zwolnienia z Ustawy o zagrożonych gatunkach z 1973 r., Która chroniła ślimaka.
Ekolodzy pozwali, aby powstrzymać budowę tam, argumentując, że Darter ślimaka miał prawo istnieć i że jego wyginięcie byłoby stratą dla ekosystemu. Sprawa trafiła do Sądu Najwyższego, który orzekł na korzyść ekologów w 1978 r.
W wyniku orzeczenia Sądu Najwyższego TVA została zmuszona do porzucenia projektu Tellico Dam. Darter ślimaka został uratowany przed wyginięciem i pozostaje jednym z najsłynniejszych zagrożonych gatunków w Stanach Zjednoczonych.