Szybkie i poważne zmiany klimatu Ziemi mogą prowadzić do masowego wymierania. Zmiany te mogą obejmować ekstremalne zmiany temperatury, zmiany w wzorcach opadów i zmiany w prądach oceanicznych. Takie zmiany mogą zakłócać ekosystemy i utrudniać gatunkom adaptację i przetrwanie. Na przykład uważa się, że „wielkie wymieranie” lub wymieranie permu i triasu, które miało miejsce około 252 milionów lat temu, zostało spowodowane okresem intensywnego globalnego ocieplenia i związanych z nim zmian klimatycznych.
Utrata i zniszczenie siedlisk:
Powszechna utrata i niszczenie siedlisk może mieć niszczycielskie konsekwencje dla całych ekosystemów i prowadzić do wyginięcia wielu gatunków. Oczyszczanie siedlisk przyrodniczych pod zabudowę, rolnictwo, pozyskiwanie drewna lub inną działalność człowieka pozbawia gatunki ich podstawowych zasobów, takich jak pożywienie, schronienie i tereny lęgowe. Może to prowadzić do spadku populacji i ostatecznie zwiększyć ryzyko wyginięcia. Na przykład niszczenie tropikalnych lasów deszczowych znacząco przyczyniło się do zagrożenia i potencjalnego wyginięcia wielu gatunków roślin i zwierząt, które nazywają te lasy swoim domem.
Przełowienie i przełowienie:
Niezrównoważone praktyki łowieckie i rybackie mogą szybko uszczuplić populacje gatunków i popchnąć je w stronę wyginięcia. Nadmierna eksploatacja dzikich zwierząt do celów spożywczych, futerkowych, leczniczych lub innych może prowadzić do znacznego spadku populacji i niezdolności gatunku do rozmnażania się i utrzymania na wolności. Na przykład nadmierne polowanie na gołębie wędrowne, niegdyś liczne w Ameryce Północnej, doprowadziło do ich wyginięcia na początku XX wieku. Podobnie nieuregulowane praktyki połowowe przyczyniły się do spadku liczebności różnych gatunków ryb, zagrażając stabilności ekosystemów morskich.
Zanieczyszczenia i toksyny:
Uwolnienie substancji zanieczyszczających i toksycznych do środowiska może mieć szkodliwy wpływ na dziką przyrodę i jej ekosystemy. Zanieczyszczenia, w tym chemikalia przemysłowe, pestycydy, tworzywa sztuczne i metale ciężkie, mogą przedostawać się do łańcuchów pokarmowych i negatywnie wpływać na zdrowie gatunków, sukces reprodukcyjny i przetrwanie. Na przykład stosowanie pestycydu DDT spowodowało poważny spadek populacji różnych gatunków ptaków, w szczególności sokoła wędrownego, ze względu na jego bioakumulację w łańcuchu pokarmowym i przerzedzenie skorupy jaj.
Gatunki inwazyjne:
Wprowadzenie gatunków obcych do nowych środowisk może zakłócić równowagę ekologiczną i stanowić poważne zagrożenie dla gatunków rodzimych. Gatunki inwazyjne często mają przewagę konkurencyjną nad gatunkami rodzimymi, taką jak szybkie tempo reprodukcji, zdolności adaptacyjne lub brak naturalnych drapieżników. Mogą konkurować z gatunkami rodzimymi o zasoby, przenosić choroby lub zmieniać siedliska, co prowadzi do spadku populacji i potencjalnego wyginięcia rodzimych taksonów. Na przykład wprowadzenie brunatnego węża drzewnego na Guam spowodowało wyginięcie lub poważny spadek populacji kilku rodzimych gatunków ptaków i gadów.
Należy zauważyć, że czynniki te mogą działać synergistycznie, wzmacniając swój wpływ na różnorodność biologiczną. Zajęcie się tymi zagrożeniami i działanie na rzecz zrównoważonych praktyk, wysiłki na rzecz ochrony środowiska i współpraca międzynarodowa mają kluczowe znaczenie dla zapobiegania przyszłym wymieraniu i zachowania różnorodności biologicznej Ziemi dla przyszłych pokoleń.