Megalodon był drapieżnikiem wierzchołkowym, który żywił się głównie dużymi ssakami morskimi, takimi jak wieloryby i foki. Jego szczęki mogły wywierać siłę ugryzienia dochodzącą do 180 000 funtów na cal kwadratowy, umożliwiając mu zmiażdżenie kości i chrząstek ofiary.
Zęby:
Megalodon miał zestaw masywnych zębów, każdy o długości około 7 cali (18 centymetrów). Zęby te były ząbkowane, co oznaczało, że miały postrzępioną krawędź, która pomagała przecinać mięso i kości. Zęby Megalodona również były stale wymieniane, aby zawsze mógł zachować ostry zestaw.
Pływanie:
Megalodon był sprawnym pływakiem, zdolnym osiągać prędkość do 20 mil na godzinę (32 kilometry na godzinę). Potężny ogon zapewniał siłę niezbędną do wypchnięcia go przez wodę, a duża płetwa grzbietowa pomagała go ustabilizować.
Zmysły:
Megalodon miał doskonały wzrok, słuch i węch, co pozwalało mu lokalizować i śledzić ofiarę. Miał także szereg komórek czuciowych zwanych ampułkami Lorenziniego, które znajdowały się na jego pysku. Komórki te mogłyby wykrywać sygnały elektryczne emitowane przez inne zwierzęta, pomagając Megalodonowi znaleźć ofiarę.
Struktura społeczna:
Uważa się, że Megalodon był stworzeniem samotnym, ponieważ nie ma dowodów na to, że tworzyły grupy społeczne. Możliwe, że zebrały się razem, aby żerować na dużej zdobyczy, ale nie wydawało się, aby wchodziły w żadne złożone interakcje społeczne.