1. Zakłócenia w Kompanii Thorina:Kiedy kompania krasnoludów Thorina Dębowej Tarczy wkroczyła do Gór Mglistych, niechcący przerwała sen Wielkiego Goblina i jego ogromnej armii goblinów. Wielki Goblin był już znany z porywczości i szybkiego wpadania w gniew, a nieoczekiwane wtargnięcie na jego królestwo jeszcze bardziej podsyciło jego wściekłość.
2. Kradzież skarbów:Gdy krasnoludy eksplorowały jaskinie goblinów, odkryły skarbnicę skradzionego skarbu, w tym Arkenstone, cenny klejnot o wielkim znaczeniu dla krasnoludów. Wielki Goblin był wściekły na bezczelność krasnoludów, które ośmieliły się go okraść, i uznał to za bezpośrednie wyzwanie dla jego autorytetu i mocy.
3. Próba ucieczki:Po zajęciu większości kompanii Thorina, krasnoludom udało się uciec przed goblinami. Ta próba ucieczki jeszcze bardziej upokorzyła Wielkiego Goblina i doprowadziła go do jeszcze większej wściekłości. Nie mógł tolerować takiego buntu i poprzysiągł ścigać i karać krasnoludy za ich bezczelność.
4. Utrata twarzy:Wielki Goblin szczycił się tym, że jest przerażającym władcą Gór Mglistych i nie mógł znieść myśli o utracie twarzy lub sprawianiu wrażenia bezbronnego w oczach swoich goblińskich poddanych. Połączone czynniki wtargnięcia krasnoludów, kradzieży skarbów i udanej ucieczki znacznie zmniejszyły jego reputację i autorytet, doprowadzając go do stanu niekontrolowanej wściekłości.
5. Wyzwanie dla jego rządów:Wielki Goblin uważał Thorina i krasnoludy za istoty nieistotne w porównaniu z jego ogromną armią goblinów. Ich bunt i zdolność do przechytrzenia go podważyły jego dominację i wyższość, wywołując jego intensywny gniew i pragnienie zemsty.
Warto zaznaczyć, że w całej historii Wielkiego Goblina charakteryzuje brutalna natura, nieprzewidywalny temperament i bezwzględny styl przywództwa, przez co jest podatny na częste epizody wściekłości.