1. Widok:
* Doskonała wizja: Mają duże oczy wysoko na głowach, zapewniając szerokie pole widzenia.
* Wizja obuoczna: Mogą skupić oba oczy na tym samym obiekcie, zwiększając percepcję głębokości.
* Nocne wizja: Mają tapetum lucidum, warstwę odblaskową za siatkówką, która pomaga im zobaczyć w słabym świetle.
2. Słuch:
* duże, mobilne uszy: Pozwalają im wskazać źródło dźwięków i wykryć nawet subtelne zmiany w środowisku.
* Wrażliwy słuch: Słyszą dźwięki o wysokiej częstotliwości, które są niesłyszalne dla ludzi, co jest pomocne w wykrywaniu drapieżników.
3. Zapach:
* Dobrze rozwinięty sens węchowy: Kangury mają bystry węch, który pomaga im zidentyfikować potencjalne zagrożenia, takie jak drapieżniki lub dym z pożaru buszu.
4. Touch:
* wąskie wąsy: Używają swoich wąsów do wykrywania zmian w przepływie powietrza i wyczucia obiektów w swoim środowisku, dostarczając informacji o potencjalnych zagrożeniach.
5. Inne wskazówki:
* Język ciała: Mogą czytać język ciała innych kangurów, rozpoznając oznaki niepokoju lub alarmu.
* instynkt: Ich wrodzone instynkty pomagają im szybko reagować na postrzegane zagrożenia, takie jak uciekające lub stałe.
6. Zachowanie „mobbing”: Jeśli kangur wyczuwa niebezpieczeństwo, często ostrzega innych, tupiąc stopy i emitując głośne, huczące połączenie. To zachowanie, zwane „Mobbing”, pomaga całej grupie zdawać sobie sprawę z zagrożenia i odpowiednio zareagować.
Podsumowując, kangury są wysoce dostosowane do ich środowiska i polegają na połączeniu zmysłów, instynktów i wskazówek społecznych, aby zachować bezpieczeństwo. Są niezwykle elastyczne i mają niezwykłą zdolność wykrywania niebezpieczeństwa.