Gęste lasy: Tygrysy bengalskie zamieszkują głównie tropikalne, wilgotne lasy liściaste, lasy namorzynowe, lasy subtropikalne i tropikalne lasy deszczowe. Preferują obszary o gęstej roślinności zapewniającej schronienie, cień i wystarczającą osłonę do polowań i unikania drapieżników.
Łąki i tereny otwarte: Pomimo tego, że tygrysy bengalskie zamieszkują głównie lasy, eksplorują i polują również na otwartych przestrzeniach. Wysokie trawy, trzciny, sawanny i tereny zalewowe są kluczowymi częściami ich siedlisk, ponieważ ułatwiają polowanie i poruszanie się, zapewniając jednocześnie osłonę.
Źródła wody: Bliskość wody jest dla tygrysów bengalskich kluczowa. Rzeki, strumienie, jeziora, bagna i inne źródła słodkiej wody stają się integralną częścią ich siedlisk. Woda pitna, ochłodzenie się i wykorzystywanie zbiorników wodnych jako miejsc zasadzek do polowań to kluczowe czynniki zapewniające ich przetrwanie.
Elewacja: Te duże drapieżniki można spotkać na różnych wysokościach. U podnóża Himalajów mogą zamieszkiwać wysokość do 3000 metrów (9800 stóp). I odwrotnie, zamieszkują również niektóre nisko położone regiony przybrzeżne.
Krajobrazy zmodyfikowane przez człowieka: Chociaż tygrysy bengalskie preferują obszary stosunkowo niezakłócone, przystosowują się do krajobrazów zmienionych pod wpływem działalności człowieka. Niektóre populacje tygrysów zamieszkują regiony z plantacjami, krajobrazami rolniczymi, a nawet zmodyfikowanymi obszarami trawiastymi, o ile dostępna jest odpowiednia ochrona i zasoby.
Rozmieszczenie tygrysów bengalskich w dużej mierze zależy od odpowiednich siedlisk i dostępności wystarczającej populacji ofiar. Wysiłki na rzecz ochrony przyrody często koncentrują się na ochronie i zarządzaniu obszarami chronionymi, które zapewniają bezpieczne schronienie tym majestatycznym dużym kotom, jednocześnie współistniejąc z lokalnymi społecznościami.