Dlaczego zwierzęta rozmnażające się poprzez zapłodnienie zewnętrzne produkują więcej jaj niż zwierzęta wewnętrzne?

Zwierzęta rozmnażające się poprzez zapłodnienie zewnętrzne produkują więcej jaj niż nawozów wewnętrznych ze względu na czynniki środowiskowe i przeżywalność potomstwa.

1) Zagrożenia dla środowiska:Kiedy do zapłodnienia dochodzi poza organizmem, komórki jajowe i plemniki są narażone na działanie różnych czynników środowiskowych, które mogą mieć wpływ na ich żywotność. Czynniki te obejmują wahania temperatury, drapieżnictwo i narażenie na szkodliwe substancje. Wyprodukowanie dużej liczby jaj zwiększa szanse, że niektóre z nich przeżyją i rozwiną się w potomstwo pomimo tych wyzwań.

2) Brak ochrony:W przeciwieństwie do nawozów wewnętrznych, w przypadku których jaja są chronione w ciele samicy, jaja zapłodnione zewnętrznie są bardziej podatne na ataki drapieżników i uszkodzenia. Wypuszczając większą liczbę jaj, gatunek zwiększa prawdopodobieństwo, że niektóre z nich uciekną przed drapieżnikami i dożyją dorosłości.

3) Niski sukces zapłodnienia:Zapłodnienie zewnętrzne opiera się na tym, że plemniki znajdują i penetrują komórki jajowe w środowisku zewnętrznym. Proces ten może być nieefektywny, a wiele plemników może nie dotrzeć do komórki jajowej lub nie zapłodnić jej. Aby zrekompensować ten niższy wskaźnik powodzenia zapłodnienia, zwierzęta składające dużą liczbę jaj zapewniają, że przynajmniej część zostanie pomyślnie zapłodniona.

4) Konkurencja:U gatunków z zapłodnieniem zewnętrznym rywalizacja między potomstwem o zasoby jest intensywna. Wiele jaj może nie przetrwać ze względu na ograniczoną dostępność pożywienia lub odpowiednie siedliska. Wyprodukowanie większej liczby jaj zwiększa szanse, że część potomstwa znajdzie wystarczające zasoby i przeżyje.

5) Ewolucja i strategie przetrwania:Tendencja do wytwarzania większej liczby jaj w wyniku zapłodnienia zewnętrznego ewoluowała z biegiem czasu jako strategia przetrwania gatunku. Te, które złożyły większą liczbę jaj, miały większe szanse na sukces reprodukcyjny i przekazanie swoich genów następnemu pokoleniu.

Chociaż nawozy wewnętrzne mogą wytwarzać mniej jaj, mają tę zaletę, że zapewniają bardziej chronione i kontrolowane środowisko dla rozwijających się zarodków. Strategia ta ogranicza potrzebę produkcji dużej liczby jaj i pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie zasobów.