1. Siekacze i kły :Ssaki łożyskowe wyspecjalizowały się w przednich zębach, zwanych siekaczami, do cięcia i gryzienia pokarmu. Ponadto niektóre ssaki łożyskowe, takie jak mięsożerne i naczelne, posiadają kły, które często są wydłużone i spiczaste, przystosowane do chwytania, trzymania i rozdzierania ofiary lub artykułów spożywczych.
2. Formuła dentystyczna i guzki :Różne grupy ssaków łożyskowych mają różną liczbę zębów i specyficzny wzór guzków i innych struktur dentystycznych. Przystosowania te są ściśle związane z ich dietą, np. zwierzęta roślinożerne z szerokimi zębami do mielenia roślin, zwierzęta mięsożerne z ostrymi guzkami do krojenia mięsa lub zwierzęta wszystkożerne o połączeniu cech umożliwiających spożywanie zarówno substancji roślinnych, jak i zwierzęcych.
3. Adaptacje przeżuwaczy :Przeżuwacze, takie jak bydło, owce, kozy i jelenie, mają unikalny czterokomorowy żołądek umożliwiający efektywne trawienie materiałów roślinnych. Ta specjalizacja obejmuje żwacz, siateczkę, omasum i trawieniec, umożliwiając im rozkładanie i wydobywanie składników odżywczych z twardych, włóknistych tkanek roślinnych, a nawet zwracanie i ponowne przeżuwanie pokarmu (proces zwany „żuciem cudu”) w celu zwiększenia wchłaniania składników odżywczych .