Pierwszym dowodem udomowienia zwierząt na ziemi wokół Morza Śródziemnego jest udomowienie owiec i kóz w górach Zagros współczesnego Iranu i Iraku. Zwierzęta te były przechowywane na mięso, mleko i wełnę i można je było łatwo wycenić i przetransportować, pozwalając ludziom na adopcję bardziej koczowniczego stylu życia.
9000-8000 BC :
Udomówowanie bydła rozprzestrzenianie się z gór Zagros na Anatolia (współczesna Turcja), gdzie były one używane zarówno do produkcji nabiału, jak i mięsa. Bydło zostało później wprowadzone do Grecji, Bałkanów i Włoch.
8000-7000 pne :
Udomówowanie świń rozprzestrzeniło się również z gór Zagros na Anatoliię, a ostatecznie do Europy. Świnie były cenione za mięso i można je było przechowywać w mniejszych przestrzeniach, co czyni je odpowiednim dla trybów rolnych.
6000-5000 BC :
Konie zostały udomowione w Azji Środkowej i wprowadzony do regionu Morza Śródziemnego poprzez migrację ludzi. Konie zrewolucjonizowały transport i wojnę i stały się niezbędne do podróży i handlu na duże odległości.
5000-3000 BC :
Domówowanie osłów i wielbłądów miało miejsce w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie. Osły były używane do transportu, podczas gdy wielbłądy były odpowiednie do podróży pustynnych i handlu.
W 3000 pne udomowienie zwierząt w regionie Morza Śródziemnego było dobrze ugruntowane. Zwierzęta udomowione stanowiły wiarygodne źródło żywności, transportu i siły roboczej, znacząco przyczyniając się do rozwoju osiedlonych społeczności rolniczych i wzrostu cywilizacji w regionie.