1. konkurencja z gatunkami rodzimy :Rośliny nie rdzenne często mają korzyści konkurencyjne w stosunku do gatunków rodzimych, takich jak szybszy wzrost wzrostu, wyższy sukces reprodukcyjny lub opór wobec lokalnych szkodników i chorób. W rezultacie mogą wykomnrować rodzime rośliny pod kątem zasobów takich jak woda, światło słoneczne i składniki odżywcze, co prowadzi do spadku rodzimych populacji roślin i różnorodności biologicznej.
2. Zakłócenie sieci pokarmowych :Wprowadzenie nierodzinnych roślin może zakłócać skomplikowaną sieć interakcji między gatunkami rodzimych. Na przykład nie rdzenne rośliny mogą nie zapewniać odpowiedniej żywności lub siedliska dla rodzimych roślinożerców, owadów lub zapylaczy, co prowadzi do spadków w tych populacjach i zakłócania całego ekosystemu.
3. hybrydyzacja i zanieczyszczenie genetyczne :Rośliny nie rdzenne mogą krzyżować się z ściśle powiązanymi gatunkami rodzimymi, co powoduje potomstwo hybrydowe. Proces ten może wprowadzić obce geny do rodzimych populacji, potencjalnie rozcieńczając ich unikalne cechy genetyczne i zagrażając ich długoterminowym przeżyciu.
4. Przekazanie choroby :Rośliny nierodzime mogą przenosić choroby i szkodniki, które nie są obecne w lokalnym środowisku. Choroby te mogą rozprzestrzeniać się na rodzime rośliny, powodując znaczne uszkodzenia, a nawet prowadząc do wyginięcia niektórych gatunków.
5. Zmiana chemii gleby i cyklu składników odżywczych :Rośliny nie rdzenne mogą zmienić skład chemiczny gleby, wpływając na jej pH, dostępność składników odżywczych i społeczności drobnoustrojów. Może to mieć wpływ kaskadowy na cały ekosystem, wpływając na wzrost roślin, cykl składników odżywczych i płodność gleby.
6. Zmiany w strukturze i funkcji ekosystemu :Wprowadzenie nierodzinnych roślin może zmienić ogólną strukturę i funkcję ekosystemu. Na przykład mogą one zmieniać wzorce przepływu wody, modyfikować mikroklimaty lub zakłócać naturalne reżimy pożarowe, co prowadzi do dalszego nierównowagi ekologicznej.
Aby rozwiązać te problemy, wysiłki na rzecz ochrony koncentrują się na zapobieganiu wprowadzaniu gatunków nie rdzennych i kontrolowaniu ich rozprzestrzeniania się. Obejmuje to regulację transportu materiału roślinnego, wdrożenie środków kwarantanny i podniesienie świadomości społecznej na temat ryzyka związanego z poruszającymi się roślinami między różnymi biomami.