Dlaczego człowieka nazywa się zwierzęciem ekonomicznym?

Człowiek nazywany jest zwierzęciem ekonomicznym ze względu na swoje nienasycone potrzeby. Ma nieograniczone pragnienia, ale ograniczone środki. Musi dokonać wyboru pomiędzy dostępnymi alternatywami w oparciu o swoje potrzeby i priorytety. Musi alokować swoje ograniczone zasoby w taki sposób, aby uzyskać maksymalną satysfakcję. To studia ekonomiczne, nauka z wyboru.

Adam Smith, ojciec ekonomii, powiedział, że człowiek jest zwierzęciem ekonomicznym, ponieważ zawsze stara się poprawić swój dobrobyt ekonomiczny. Nieustannie pracuje, aby zarobić pieniądze oraz nabyć towary i usługi, które uczynią jego życie lepszym. Próbuje także oszczędzać na przyszłość i utrzymać rodzinę.

Oto niektóre z powodów, dla których człowiek nazywany jest zwierzęciem ekonomicznym:

Własny interes: Człowiekiem kieruje się interes własny, czyli chęć poprawy własnego dobrobytu ekonomicznego. Ten własny interes prowadzi ludzi do pracy, produkcji i handlu towarami i usługami.

Konkurencja: Człowiekiem kieruje także rywalizacja, czyli chęć bycia lepszym od innych. Konkurencja ta skłania ludzi do cięższej pracy i wprowadzania innowacji, co może prowadzić do wzrostu gospodarczego.

Ograniczone zasoby: Człowiek ma ograniczone zasoby, takie jak czas, pieniądze i energia. Oznacza to, że musi dokonywać wyborów dotyczących alokacji swoich zasobów, aby zaspokoić swoje potrzeby i pragnienia.

Zachęty ekonomiczne: Człowieka motywują także bodźce ekonomiczne, takie jak chęć uzyskania wyższych dochodów czy oszczędzania pieniędzy. Zachęty te mogą skłonić ludzi do cięższej pracy, większego oszczędzania i większych inwestycji.

Współpraca: Człowiek jest także zwierzęciem współpracującym, co oznacza, że ​​potrafi współpracować z innymi dla osiągnięcia wspólnych celów. Współpraca ta może prowadzić do wzrostu gospodarczego i dobrobytu.

Dlatego człowiek nazywany jest zwierzęciem ekonomicznym ze względu na swoje nienasycone potrzeby i ograniczone środki. Musi dokonać wyboru pomiędzy dostępnymi alternatywami w oparciu o swoje potrzeby i priorytety. Musi alokować swoje ograniczone zasoby w taki sposób, aby uzyskać maksymalną satysfakcję.