grube futro lub pióra: Wiele zwierząt żyjących na północy ma grube warstwy futra lub pióra, które pomogą im izolować je przed zimnem. Na przykład niedźwiedzie polarne mają futro, które mogą mieć do 4 cali grubości, a także mają pod skórę warstwę tłuszczu, która pomaga utrzymać ciepło.
Małe ciała: Zwierzęta o mniejszych ciałach mają wyższy stosunek powierzchni do objętości, co oznacza, że tracą ciepło szybciej niż większe zwierzęta. Aby to zrekompensować, wiele zwierząt z północy ma krępy ciała, które pomagają zminimalizować utratę ciepła. Na przykład lisy arktyczne mają krótkie nogi i uszy, a także mają gęstą warstwę futra.
hibernacja: Niektóre zwierzęta mieszkające w północnej hibernacji w miesiącach zimowych. Hibernacja to stan głębokiego snu, w którym metabolizm zwierzęcia zwalnia, a jego temperatura ciała spada. To pozwala zwierzęciu oszczędzać energię i przetrwać na przechowywanych rezerwatach tłuszczu do nadejścia wiosny.
Adaptacje behawioralne: Oprócz adaptacji fizycznych niektóre zwierzęta mieszkające na północy wykazują również adaptacje behawioralne, które pomagają im zachować ciepło. Na przykład wiele zwierząt gromadzi się w grupach, aby dzielić ciepło ciała, a niektóre zwierzęta budują również gniazda lub nory na śniegu, aby zapewnić schronienie przed żywiołami.
Łącząc te adaptacje, zwierzęta żyjące na północy są w stanie przetrwać w niektórych z najzimniejszych środowisk na Ziemi.