1. Rigor Mortis: Krótko po śmierci mięśnie żyrafy sztywnieją i stają się sztywne. Wynika to z podziału trifosforanu adenozynowego (ATP), cząsteczki energii, która napędza skurcze mięśni. Rigor Mortis zwykle trwa kilka godzin do dnia.
2. Algor Mortis: Gdy wchodzi Rigor Mortis, ciało żyrafy zaczyna się ochłodzić. Szybkość chłodzenia zależy od kilku czynników, takich jak temperatura otoczenia, wilgotność i wielkość zwierzęcia. Większe zwierzęta, takie jak żyrafy, ochładza się dłużej w porównaniu do mniejszych zwierząt.
3. Autoliza: Po Rigor Mortis ciało żyrafy zaczyna przechodzić autolizę, która jest rozkładem tkanek przez enzymy w ciele. Ten proces powoduje, że komórki i narządy rozkładają się, uwalniając płyny i gaz. Autolizę jest wspomagana aktywnością bakterii i innych mikroorganizmów, które zaczynają kolonizować ciało.
4. Wzdęcia: W miarę postępu autolizy gazy wytwarzane przez bakterie powodują wzdęcia ciała żyrafy. To wzdęcia może być znaczące, szczególnie w ciepłym klimacie. Gazy powodują również odbarwienie ciała i wydzielają nieprzyjemny zapach.
5. Rozkład: W miarę kontynuowania autolizy ciało żyrafy zaczyna szybko rozkładać się. Tkanki miękkie, takie jak mięśnie i narządy, rozpadają się i upłynnia. Szkielet może zostać odsłonięty, a skóra może się oderwać. Rozkład jest przyspieszany przez obecność owadów, takich jak muchy i chrząszcze, które żywią się rozkładającym ciałem.
6. Szkieletowa: W końcu wszystkie miękkie tkanki ciała żyrafy rozkładają się, pozostawiając tylko szkielet. Kości mogą pozostać nienaruszone przez długi czas, w zależności od środowiska. W suchych klimatach kości mogą trwać przez wieki, a nawet tysiąclecia.
7. Kamieniarstwo: W rzadkich przypadkach kości żyrafy mogą ulegać skamieniałości, która jest procesem zachowania w skorupie ziemskiej. Skamieliny powstają, gdy minerały zastępują materiał organiczny kości przez miliony lat. Skamieniałe kości żyrafy znaleziono w różnych lokalizacjach na całym świecie i zapewniają cenny wgląd w ewolucję i historię tych wspaniałych stworzeń.