Obecny wskaźnik wyginięcia dla organizmów naziemnych szacuje się na 100 do 1000 razy wyższą niż wskaźnik ekstynkcji w tle, co jest średnią szybkością wyginięcia w długich okresach czasu geologicznego. To alarmujące przyspieszenie w zakresie wyginięcia wynika przede wszystkim przez działania człowieka, takie jak zniszczenie siedlisk, zmiany klimatu, nadmierne eksploatowanie, zanieczyszczenie i wprowadzenie gatunków inwazyjnych.
W kompleksowym badaniu opublikowanym w 2019 r. Oceniono ryzyko wyginięcia dla dużej próbki gatunków roślin i zwierząt na całym świecie. Stwierdzili, że około 29% wszystkich oszacowanych gatunków ssaków, 13% gatunków ptaków, 41% płazów, 33% koralowców budujących rafy i 31% cykad (grupa starożytnych roślin nasion) napotyka wymieranie w średnim okresie.
Organizmy słodkowodne
Podobnie jak organizmy lądowe, gatunki słodkowodne doświadczają podwyższonego wskaźnika ekstynkcji przede wszystkim z powodu czynników antropogenicznych. Utrata siedlisk, zanieczyszczenie wody, przełowienie i proliferacja gatunków inwazyjnych miały poważny wpływ na ekosystemy słodkowodne, co prowadzi do zwiększonych zagrożeń dla różnorodności biologicznej słodkowodnej.
Wskaźniki wyginięcia gatunków słodkowodnych są znacznie wyższe w porównaniu do gatunków naziemnych. Jedno badanie sugeruje, że wskaźniki wyginięcia kręgowców u świeżości mogą być ponad 4 razy wyższe niż w siedliskach naziemnych, podkreślając krytyczne wyzwania związane z ochroną w środowiskach słodkowodnych.
Ryby słodkowodne, płazy i niektóre grupy bezkręgowców cierpią na nieproporcjonalnie wysokie ryzyko wyginięcia. Ponad 30% ryb słodkowodnych i co najmniej jedna trzecia gatunków płazów ocenianych w globalnych ocenach ochrony jest zagrożonych wyginięciem, co podkreśla nasilenie utraty różnorodności biologicznej słodkowodnej.