Jak oddycha łucznik?

Ryby Archer mogą przyjmować tlen zarówno z wody, jak i powietrza. Chociaż używają przede wszystkim skrzela do wydobywania tlenu po zanurzeniu w wodzie, mają także unikalny organ zwany „organem nadmorskim”, znajdującym się nad swoimi skrzelami. Ta wyspecjalizowana struktura pozwala im okresowo oddychać powietrze atmosferyczne, nawet gdy są w wodzie.

Oto jak Archer Fish wykorzystuje swoje układy oddechowe:

1. Skrzela:

Ryba łuczkowa posiada konwencjonalne skrzela rybne, które zostały zaprojektowane tak, aby wchłonąć tlen z otaczającej wody. Po zanurzeniu ryba pompuje wodę przez usta i skrzela, wydobywając rozpuszczony tlen z wody przed wydaleniem go przez szczeliny skrzelowe. Jest to podstawowa metoda oddychania ryby podczas podwodnej.

2. Suprabranchial Organ:

Narząd nadprzewodowy, znany również jako akcesorium narządu oddechowego, jest strukturą oddychającą powietrza znajdującą się nad skrzelami ryb łucznika. Składa się z labiryntu naczyń krwionośnych i wyspecjalizowanej tkanki, które tworzą wnękę wypełnioną powietrzem.

3. Wymiana gazu:

Gdy ryba łuczkowa potrzebuje dodatkowego tlenu, przechodzi i przechodzi w powietrze w ustach, który następnie wchodzi do narządu nadrabrojskiego. Wewnątrz narządu tlen z powietrza rozpowszechnia się do naczyń krwionośnych, podczas gdy dwutlenek węgla znika z krwi do wnęki. Umożliwia to rybom bezpośrednio nabywanie tlenu atmosferycznego.

4. Rozporządzenie:

Proces wymiany powietrza jest kontrolowany przez ruchy muskularne. Kiedy ryby łucznicze unosi się na powierzchnię, jego usta otwierają się, a narząd nadprzestrzenny rozszerza się. Umożliwia to wchodzenie powietrza do organów. Kiedy ryba zanurza się z powrotem do wody, jej usta zamykają się, a narząd nadprzestrzenny ściska, zapobiegając wejściu wody.

Wykorzystując zarówno skrzela, jak i na organie nadrabrożem, łuczkowe ryby przystosowały się do wykorzystania interfejsu między powietrzem a wodą, umożliwiając im przetrwanie w środowiskach o niskim tlenie, a nawet oddychać z wody przez krótkie okresy. Te wyjątkowe możliwości oddechowe mają kluczowe znaczenie dla ich niezwykłych zachowań polowania, w których dokładnie spluwają strumienie wodne, aby strzelać owadami przed nadmierną roślinnością.