Niektóre węgorze, takie jak węgorz elektryczny (Electrophorus electricus) z rzeki Amazon, komunikują się za pomocą sygnałów elektrycznych. Generują te sygnały elektryczne przez wyspecjalizowane komórki zwane elektrocytami i wykorzystują je do poruszania się w środowisku, zlokalizowania ofiary i komunikowania się z innymi węgorzami. Sygnały elektryczne mogą być wykorzystywane do przekazywania informacji o tożsamości węgorza, statusie społeczne, roszczeniach terytorialnych i gotowości reprodukcyjnej.
Komunikacja chemikalia
Węgorze wykorzystują również komunikację chemiczną do komunikowania się ze sobą. Uwalniają sygnały chemiczne, zwane feromonami, które inne węgorze mogą wykrywać i interpretować. Komunikacja feromonowa jest wykorzystywana do różnych celów, takich jak przyciąganie partnera, oznaczenie terytorialne, rozpoznawanie społeczne i sygnalizacja alarmowa.
Komunikacja wizualna
Chociaż nie są tak dobrze rozwinięte jak w niektórych innych rybach, węgorze używają pewnych wizualnych wskazówek do komunikacji. Na przykład wykonują ruchy ciała i zmiany kolorów, aby komunikować się z potencjalnymi partnerami lub ostrzec potencjalne zagrożenia.
Komunikacja wibracyjna
Niektóre gatunki węgorza, takie jak węgorz Moray, wytwarzają wibracje o niskiej częstotliwości, które mogą być wykryte przez inne węgorze. Ta forma komunikacji może pomóc EELS koordynować ich ruchy lub sygnalizować potencjalnym partnerom.