* Grube, woskowate liście: Grube, woskowate liście pomagają zmniejszyć utratę wody w wyniku transpiracji. Transpiracja to proces, w wyniku którego woda odparowuje z liści roślin. Ograniczając transpirację, rośliny mogą oszczędzać wodę.
* Głębokie systemy korzeniowe: Głębokie systemy korzeniowe pomagają roślinom uzyskać dostęp do wody z głębi gleby. Może to być ważne w środowiskach, w których wierzchnia warstwa gleby jest sucha, ale podłoże jest wilgotne.
* Szparki zamykające się w ciągu dnia: Szparki to małe pory na liściach roślin, które umożliwiają wymianę gazową. W ciągu dnia, gdy świeci słońce, aparaty szparkowe otwierają się, aby umożliwić fotosyntezę. Jednakże w środowiskach o ograniczonej dostępności wody rośliny mogą zamykać aparaty szparkowe w ciągu dnia, aby ograniczyć utratę wody.
* Więdnięcie: Więdnięcie to tymczasowa utrata turgoru, czyli jędrności, tkanek roślinnych. Więdnięcie następuje, gdy rośliny tracą zbyt dużo wody. Jednak gdy woda znów stanie się dostępna, rośliny często mogą zregenerować się po więdnięciu.
* Uśpienie suszy: Spoczynek suszy to stan zmniejszonej aktywności metabolicznej, w który niektóre rośliny wchodzą w odpowiedzi na warunki suszy. W okresie spoczynku suszy rośliny mogą stracić liście i przestać rosnąć. Jednakże, gdy woda znów stanie się dostępna, rośliny będą mogły wznowić wzrost.
* Soczystość: Soczystość to stan, w którym rośliny mają pogrubione, mięsiste łodygi, liście lub korzenie, które magazynują wodę. Sukulenty są w stanie tolerować suszę, czerpiąc ze zmagazynowanej wody.
To tylko kilka z wielu adaptacji opadania, które pomagają roślinom przetrwać w środowiskach o ograniczonej dostępności wody.