Cukrzyca jest chorobą genetyczną, co oznacza, że jest przekazywana z rodziców na dzieci poprzez geny. W przypadku cukrzycy typu 2, która jest najczęstszym typem cukrzycy, przyczyną choroby jest połączenie czynników genetycznych i środowiskowych.
Jeśli oboje rodzice są heterozygotami normalnymi pod względem cukrzycy, oznacza to, że każde z nich ma jedną kopię genu odpowiedzialnego za cukrzycę i jedną kopię genu prawidłowego. Kiedy ci rodzice mają dzieci, ryzyko wynosi 1 do 4, że każde dziecko odziedziczy dwie kopie genu cukrzycy i zachoruje na tę chorobę. Istnieje również szansa 1 do 4, że każde dziecko odziedziczy dwie kopie prawidłowego genu i będzie całkowicie wolne od choroby. Pozostałe dwa możliwe scenariusze są takie, że dziecko odziedziczy jedną kopię genu cukrzycy i jedną kopię genu prawidłowego (co czyni je nosicielem choroby, ale w rzeczywistości jej nie rozwija) lub że dziecko odziedziczy jedną kopię genu prawidłowego gen cukrzycy i jedną kopię innego genu, który chroni je przed rozwojem choroby.
Należy pamiętać, że szansa na urodzenie dziecka chorego na cukrzycę jest po prostu szansą. To nie jest pewność. Nawet jeśli oboje rodzice są heterozygotami i mają normalną cukrzycę, nadal istnieje 3 do 4 szans, że ich dzieci nie zachorują na tę chorobę.