Drapieżniki z zębami szabli należą do różnych wymarłych rodzin i podrodzin ssaków mięsożernych. Niektóre z znanych drapieżników szabli to:
1. Smilodon:
- Smilodon jest jednym z najbardziej kultowych kotów szablowych.
- wędrował na północ i Amerykę Południową podczas późnej epoki miocenu i plejstocenu.
- Smilodon posiadał wyjątkowo długie i zakrzywione górne kły, mierząc długość do 28 centymetrów.
- Jego potężne mięśnie szczęki i wyspecjalizowane uzębienie pozwalały mu skutecznie polować i zabijać duże roślinożerne.
2. Homotherium:
- Homotherium był kolejnym kotem z zębami szablowymi ściśle związanymi z Smilodonem, ale miał globalną dystrybucję.
- istniał podczas epok miocenu i plejstocenu.
- Homoterium miało proporcjonalnie krótsze szable w porównaniu z Smilodonem, przy czym górne kły mieli około 15-20 centymetrów.
- Opierał się na ostrych zębach i silnej szczęce, aby zdjąć duże zwierzęta zdobycze.
3. Meganteeon:
- Meganteeon była kotem z zębami szablą, który zamieszkiwał Eurazję podczas epok miocenu i pliocenu.
- Posiadał stosunkowo krótkie szable w porównaniu z Smilodon i Homotherium, ale nadal były one znaczne.
- Górne kły Megantereon mierzyły długość około 10-15 centymetrów.
- Prawdopodobnie wykorzystywał te zęby do polowania na średniej wielkości roślinożerców.
4. Thylacosmilus:
- THYLACOSMILUS był szablą torbaczką pochodzącą z Ameryki Południowej podczas epoki mioceńskiej.
- W przeciwieństwie do swoich kotów, Thylacosmilus należał do grupy ssaków Metatheria.
- Miał wybitne górne kły, przypominające te z Smilodona, ale jego ogólny rozmiar był mniejszy.
- THYLACOSMILUS najprawdopodobniej żerował na małych i średnich zwierzętach.
5. Barbourofelis:
- Barbourofelis był Nimravidem z zębami szablą, który zamieszkiwał Amerykę Północną i Eurazję podczas epoki mioceńskiej.
- Nimravids były związane z nowoczesnymi kotami, ale miały długie, solidne ciała i wyspecjalizowane uzębienie.
- Barbourofelis posiadał lekko zakrzywione, przypominające sztylet górne kły używane do polowania i zabijania ofiary.
- Celowanie w małe i średnie ssaki jako główne źródło pożywienia.
To tylko kilka przykładów drapieżników z zębami szabli, które istniały w erze kenozoicznej. Ich wyjątkowe uzębienie i wyspecjalizowane adaptacje polowań podkreślają ogromną różnorodność i role ekologiczne mięsożerców w prehistorycznych ekosystemach.