1. Pień:
- Łuski na tułowiu okonia są zazwyczaj większe i grubsze w porównaniu do łusek na ogonie.
- Nakładają się na siebie w sposób przypominający płytki, przy czym tylna krawędź każdej łuski zakrywa przednią krawędź łuski znajdującej się za nią.
- Ten układ klepek zapewnia warstwę ochronną na ciele ryby, tworząc gładką i opływową powierzchnię, która zmniejsza opór wody podczas pływania.
2. Ogon:
- Łuski na ogonie okonia są zazwyczaj mniejsze i cieńsze niż łuski na tułowiu.
- Wykazują również układ klepkowy, ale nakładanie się jest mniej wyraźne w porównaniu z łuskami pnia.
- Łuski u nasady ogona są większe i mają bardziej regularny kształt, przechodząc w mniejsze i bardziej nieregularne łuski w kierunku końca ogona.
- Takie ustawienie zapewnia ogonowi elastyczność i zwrotność, umożliwiając efektywne pływanie i skręcanie.
Ogólnie rzecz biorąc, rozmieszczenie łusek na tułowiu i ogonie okonia spełnia kilka funkcji, w tym ochronę, usprawnienie i elastyczność, które są niezbędne dla przetrwania i sprawności pływania ryb w ich środowisku wodnym.