Papugi są ptakami społecznymi i często tworzą silne więzi ze swoimi sadzawcami. Flocking zapewnia kilka zalet papug, takich jak zwiększona ochrona przed drapieżnikami, poprawa wydajności żerowania oraz zwiększona komunikacja i koordynacja.
Podczas gdy niektóre gatunki papugi mogą mieć genetyczne predyspozycje do gromadzenia się zachowań, wpływają przede wszystkim czynniki środowiskowe i społeczne. Papugi uczą się latać i gromadzić się, obserwując i wchodząc w interakcje z rodzicami i innymi członkami stada. Zdobywają niezbędne umiejętności i zachowania dotyczące gromadzenia się poprzez uczenie się społeczne i transmisję kulturową.
Dlatego, podczas gdy papugi mają naturalną tendencję do gromadzenia się, zachowanie to nie jest określone wyłącznie przez genetykę, ale jest kształtowane przez interakcje środowiskowe i społeczne.