1. Wspólne rzeczowniki:Wspólne rzeczowniki to ogólne nazwy ludzi, miejsc, rzeczy lub pomysłów. Odwołują się do ogólnych kategorii lub obiektów bez określania żadnego konkretnego. Przykłady wspólnych rzeczowników obejmują „komputer”, „nauczyciel”, „miasto” i „książka”.
2. Rzeczowniki właściwe:Rzeczowniki właściwe to konkretne nazwy nadawane poszczególnym ludziom, miejscom, organizacjom lub innym unikalnym bytom. Są skapitalizowani, aby wskazać swoją specyficzność. Przykłady odpowiednich rzeczowników to „John Smith”, „Londyn”, „Microsoft Corporation” i „II wojna światowa”.
3. Zaimki:Zaimki są słowami używanymi do zastąpienia rzeczowników lub wyrażeń rzeczownikowych w zdaniu. Mogą odnosić się do konkretnych ludzi, miejsc, rzeczy lub pomysłów bez nazywania ich bezpośrednio. Wspólne zaimki obejmują „ja”, „ty”, „on”, „ona,”, „to”, „oni” i „my”.
Niektóre źródła mogą również obejmować dodatkowe kategorie rzeczowników, takie jak rzeczowniki zbiorowe (odnoszące się do grup), rzeczowniki abstrakcyjne (odnoszące się do pojęć niematerialnych) i rzeczowniki konkretne (odnoszące się do obiektów namacalnych). Jednak trzy kategorie wymienione powyżej są najczęściej rozpoznawane i szeroko stosowane w gramatyce angielskiej.