Skąd wzięły się ptaki DoDo?

Dodo (Raphus cucullatus) był wyjątkowym, nielotnym ptakiem pochodzącym z wyspy Mauritius, na wschód od Madagaskaru. Rozkwitał pod nieobecność rodzimych ssaków drapieżnych, aż do przybycia ludzi. Ptaki Dodo wyewoluowały z gołębi ziemnych, które dotarły na Mauritius miliony lat temu. Z biegiem czasu ich skrzydła stopniowo zmniejszały się ze względu na obfitość pożywienia i brak drapieżników, przez co nie były w stanie latać.

Ptaki Dodo miały charakterystyczne cechy fizyczne. Mieli około 1 metra wzrostu i ważyli do 23 kilogramów. Miały szarobrązowe upierzenie, duży, haczykowaty dziób, małe skrzydła i krótkie, mocne nogi. Spożywali głównie owoce, ale ich dieta obejmowała także inne materiały roślinne, takie jak nasiona i korzenie. Żyli w grupach społecznych i uważa się, że mieli złożone rytuały godowe.

Niestety przybycie ludzi i wprowadzonych gatunków spowodowało śmierć dodo. Portugalscy żeglarze po raz pierwszy odnotowali swoje spotkanie z dodo w 1598 r. Wprowadzenie zwierząt domowych (kotów, psów i świń) przez ludzi, a także wylesianie i polowania poważnie wpłynęły na populację dodo. Powszechnie uważa się, że ostatnia potwierdzona obserwacja dodo miała miejsce w 1662 roku, co czyni go dziś gatunkiem wymarłym.

Dodo pozostaje ikonicznym przykładem wymierania gatunków spowodowanych działalnością człowieka. Ten nielotny ptak stał się rozpoznawalnym na całym świecie symbolem skutków niekontrolowanej ekspansji człowieka i zmian ekologicznych. Podejmowane są wysiłki, aby wskrzesić ten wymarły gatunek przy użyciu technik takich jak sekwencjonowanie DNA i inżynieria genetyczna, chociaż możliwość ta pozostaje wysoce spekulacyjna.