Wyobraźmy sobie na przykład populację królików. Króliki żyją w lesie, a ich futro jest brązowe. Ten kolor futra pomaga im zamaskować się przed drapieżnikami.
Nagle otoczenie się zmienia. Las został wycięty, a króliki żyją teraz na polu. Brązowe futro nie jest już tak skuteczne w maskowaniu królików i zaczynają one być wyrywane przez drapieżniki.
Króliki o bardzo jasnej lub bardzo ciemnej sierści najlepiej radzą sobie z kamuflażem. Króliki o jasnej sierści potrafią wtopić się w trawę, a króliki o ciemnej sierści potrafią wtopić się w drzewa. Króliki o pośredniej sierści są najbardziej widoczne dla drapieżników i to one najczęściej zostają wyłowione.
Z biegiem czasu w populacji zwiększa się częstotliwość występowania królików o jasnej i ciemnej sierści, a maleje liczba królików o średniej sierści. To jest przykład selekcji destrukcyjnej.