1. Adaptacja do zmieniającego się środowiska:
* Hipoteza Savannah: Teoria ta sugeruje, że wraz z rozszerzaniem się lasów i powiększania się, wczesne homininy musiały być w stanie zobaczyć drapieżniki na wysokich trawach. Walking Upright stanowi lepszy punkt obserwacyjny.
* Hipoteza: Walking w pionie uwolnił ręce do noszenia jedzenia, narzędzi i potomstwa, które byłyby korzystne w bardziej otwartym środowisku.
2. Efektywność energetyczna:
* termoregulacja: Chodzenie wyprostowane mogło pomóc wczesnym hominom w zachowaniu chłodu w gorącym klimacie poprzez zmniejszenie ekspozycji na słońce.
* oszczędności energii: Niektóre badania sugerują, że chodzenie wyprostowane jest w rzeczywistości bardziej energooszczędne niż czterokrotnie lokomocja na duże odległości.
3. Zmiany dietetyczne:
* Hipoteza owoców: Rozwój pionowego chodzenia mógł być powiązany z zmianą diety w kierunku owoców i nasion, które często występują na drzewach. W pozycji pozycji zapewniłby łatwiejszy dostęp do tych zasobów.
4. Wybór seksualny:
* show -rezygth: Chodzenie w pozycji pionowej mogło być sposobem na pokazanie sprawności potencjalnym partnerom, z bardziej widoczną postawą i zdolnością do przenoszenia rzeczy postrzeganych jako atrakcyjne cechy.
5. Połączone czynniki:
* Jest prawdopodobne, że połączenie tych czynników, wraz z innymi presją środowiskową i zmianami ewolucyjnymi, przyczyniło się do rozwoju dwunożnego.
Ważna uwaga: To tylko teorie, a naukowcy nadal badają początki dwunożnego. Ważne jest, aby pamiętać, że ewolucja jest procesem stopniowym i nie ma ani jednego momentu „aha”, kiedy małpy stały się pionowe.