1. Overhunting :Polynezyjscy osadnicy, znani jako Maorysowie, polowali na żywność i jako źródło surowców, takich jak pióra, kości i skóra. Presja polowa ze strony ludzi znacznie zmniejszyła populacje MOA w czasie.
2. Modyfikacja siedliska :Przybycie Maorysów również przyniosło wylesianie, ponieważ wykorzystali ogień do usuwania lasów i tworzenia otwartych obszarów do celów rolniczych i polowań. Proces ten zniszczył siedliska MOA, zmniejszając ich zdolność do znajdowania jedzenia i schronienia.
3. Brak naturalnych obrony :MOA ewoluowało bez żadnych naturalnych drapieżników, ponieważ od dawna były one izolowane w unikalnym ekosystemie Nowej Zelandii. Oznaczało to, że nie zostali przystosowani do obecności ludzi i łatwo były polowanie ze względu na ich duży rozmiar i niezdolność do latania.
4. konkurencja ze strony wprowadzonych gatunków :Osadnicy polinezyjscy nieumyślnie wprowadzili szczury, psy i świnie do Nowej Zelandii. Te gatunki wprowadzone na jaja MOA, pisklęta, a nawet dorosłe MOA, co prowadzi do zwiększonego wskaźnika śmiertelności i spadku populacji.
5. Zmiana klimatu :Chociaż zmiany klimatu w tym czasie mogły mieć wpływ na ich naturalne siedliska, ogólnie uważa się, że wyżej wymienione czynniki ludzkie były głównymi czynnikami przyczyniającymi się do wyginięcia MOA.
Łącznie czynniki te doprowadziły do szybkiego i dramatycznego spadku populacji MOA, co spowodowało ich ostateczne wyginięcie w ciągu kilkuset lat osadnictwa w Nowej Zelandii.