1. Dostępność żywności:
- Grupy to wypasanie, a ich dieta składa się przede wszystkim z krótkiej, zielonej trawy.
- Ekosystem Serengeti-Mara ulega zmianom sezonowym, z okresami mokrym i suchym.
- W porze deszczowej (od listopada do maja) południowa część Serengeti otrzymuje obfite opady, co powoduje bujny wzrost roślinności.
- W tym czasie gnu poruszają się na południe, aby skorzystać z obfitego wypasu w południowym Serengeti.
2. Wzory opadów:
- Gnubeests podążają za stałym źródłem wody, które jest niezbędne do ich przetrwania.
- Gdy zbliża się pora sucha (od czerwca do października), południowe równiny stają się bardziej suche, a źródła wody zaczynają się wycofywać.
- W odpowiedzi na tę zmianę stada gnu poruszają się na północ, w kierunku Rezerwatu Narodowego Masai Mara w Kenii, gdzie deszcze zwykle zaczynają się wcześniej i podtrzymują warunki wypasu.
3. Drapieżnictwo i bezpieczeństwo:
- Gnucie to zwierzęta społeczne i poruszają się w dużych stadach dla bezpieczeństwa.
- Koncentrując się w ogromnej liczbie, gnu redukują swoje indywidualne ryzyko drapieżnictwa.
- Migracja pozwala im wyprzedzić drapieżniki, które mogą być skierowane do mniejszych, bardziej wrażliwych grup.
4. Zachowanie herdingowe:
- Ruchy gnu są kierowane wspólnym, instynktownym zachowaniem hodowlanym.
- Początkowa migracja jest wywoływana przez kilka wpływowych osób, a inne podążają za tym, utrwalając ruch.
- Po rozpoczęciu migracji staje się ona samowystarczalnym cyklem, a nowi przywódcy pojawiają się i prowadzą stada wzdłuż ustalonych tras.
Należy zauważyć, że dokładny czas i trasy migracji gnu mogą się różnić z roku na rok, w zależności od konkretnych wzorców opadów i warunków środowiskowych w ekosystemie Serengeti-Mara.