- Tainos byli wykwalifikowanymi i doświadczonymi rolnikami, wykorzystującymi różnorodne nisze ekologiczne swoich wysp do uprawy znacznego zakresu roślin.
- Zajmowali się rolnictwem metodą cięcia i wypalania, wycinając i wypalając małe połacie lasu, aby stworzyć obszary upraw znane jako „conucos”.
- Różnorodność upraw obejmowała różnorodne warzywa korzeniowe, takie jak maniok i słodkie ziemniaki, a także fasolę, paprykę i kukurydzę.
- Aby zwiększyć żyzność gleby i zwiększyć plony, Tainos nanosili na swoje pola materię roślinną i odpady zwierzęce.
Wędkarstwo:
- Tainos wykorzystywali bliskość oceanu i rzek do utrzymania się poprzez rybołówstwo.
- Opracowali wyrafinowane techniki łowienia ryb, wykorzystując szereg narzędzi połowowych, takich jak sieci, pułapki, włócznie, haczyki i liny.
- Różne gatunki ryb były istotnym źródłem białka dla Taino, w tym lucjany, labraks, graniki i skorupiaki, takie jak muszle i ostrygi.
Polowanie i zbieractwo:
- Tainos zajmowali się polowaniem i zbieractwem, co stanowiło dodatkowy sposób zdobywania żywności i materiałów potrzebnych do codziennego życia.
- Polowanie obejmowało takie techniki, jak zastawianie sideł, pułapek oraz używanie łuków i strzał do łapania małych zwierząt, ptaków i półdzikich gryzoni „hutia”.
- Zebrali różnorodne owoce, orzechy i dzikie rośliny, które uzupełniały ich dietę i dostarczały niezbędnych składników odżywczych.
Budownictwo i architektura wsi:
- Tainos budowali swoje wioski strategicznie w pobliżu źródeł wody, takich jak rzeki, jeziora i wybrzeża, ułatwiając handel, transport i dostęp do zasobów.
- Ich osady składały się z dużych, wspólnych domów okrężnych zwanych „bohios” ze stożkowymi dachami pokrytymi strzechą, zapewniającymi schronienie i przestrzenie wspólne.
- Bohio zostały zbudowane z solidnych drewnianych słupków i przeplatanego materiału roślinnego, co pozwala na naturalną cyrkulację powietrza i ochronę przed żywiołami.
Struktury religijne i ceremonialne:
- Taino wznieśli w swoich wioskach wyspecjalizowane struktury religijne i ceremonialne zwane „batejami”.
- Baterie te służyły jako święte miejsca rytuałów, ceremonii i zgromadzeń religijnych, często z centralnym miejscem spotkań otoczonym drewnianymi słupami.
- Tainos zbudowali także specjalne platformy zwane „duhos” dla swoich duchowych przywódców, „kacyków” i innych szanowanych osób.
Nawigacja i transport:
- Tainos posiadali niezwykłe umiejętności nawigacyjne, umożliwiające im sprawne przemierzanie wód otaczających ich wyspy.
- Do transportu, łowienia ryb i komunikacji między wyspami używali głównie czółenek, fachowo wyrzeźbionych z dużych pni drzew.
- Znajomość prądów oceanicznych i konstelacji pomogła im w bezpiecznej nawigacji i wyprawach poza bezpośrednie terytoria wysp.
Ziołolecznictwo i praktyki lecznicze:
- Tainos wykazali się głęboką wiedzą na temat roślin leczniczych, wykorzystując ich właściwości lecznicze w leczeniu różnych dolegliwości i schorzeń.
- Tradycyjni uzdrowiciele, znani jako „bohíques”, zajmowali ważne stanowiska w społeczeństwie Taino, zapewniając opiekę medyczną i przewodnictwo duchowe.
- Podawali mikstury ziołowe, wykonywali masaże lecznicze i włączali elementy duchowe do swoich praktyk leczniczych.
Ceramika i ekspresja artystyczna:
- Tainos celowali w wytwarzaniu pięknej i misternej ceramiki. Ich ceramika miała różnorodne zastosowania, w tym do przygotowywania i przechowywania żywności, pojemników na wodę i przedmiotów ceremonialnych.
- Ozdabiali swoją ceramikę artystycznymi wzorami, symbolami i ikonografią, które odzwierciedlały ich przekonania kulturowe i narracje.
- Rzeźby w kamieniu i drewnie również odegrały znaczącą rolę w sztuce Taino, ukazując ich kreatywność i ekspresję kulturową.