Źródło energii:
- Skrobia to polisacharyd zapewniający zwierzętom istotne źródło energii. Po spożyciu skrobia rozkłada się na glukozę – cukier prosty, który jest łatwo wchłaniany i wykorzystywany przez komórki organizmu. Glukoza dostarcza energii do różnych funkcji organizmu, w tym do skurczów mięśni, aktywności mózgu i utrzymania tkanek.
Magazynowanie glikogenu:
- Zwierzęta potrafią przekształcić nadmiar glukozy z strawionej skrobi w glikogen, formę magazynującą glukozę występującą głównie w wątrobie i mięśniach szkieletowych. Glikogen służy jako rezerwowe źródło energii i rozkłada się na glukozę, gdy organizm potrzebuje szybkiego dostarczenia energii, na przykład podczas wysiłku fizycznego.
Zdrowie błonnika i jelit:
- Niektóre skrobie, szczególnie te znajdujące się w pełnych ziarnach, działają jak błonnik. Błonnik pokarmowy odgrywa kluczową rolę w zdrowiu jelit, promując regularne wypróżnienia, zapobiegając zaparciom i utrzymując zdrowy mikrobiom jelitowy. Błonnik zwiększa objętość stolca, ułatwiając jego przejście przez przewód pokarmowy.
Reguluj poziom cukru we krwi:
- Niektóre rodzaje skrobi, zwane skrobią oporną, mogą pomóc w regulowaniu poziomu cukru we krwi. Skrobia oporna nie jest łatwo trawiona i wchłaniana w jelicie cienkim, zamiast tego trafia do jelita grubego, gdzie pełni rolę prebiotyku. Pomaga odżywiać korzystne bakterie jelitowe, które wytwarzają krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFA), które pozytywnie wpływają na wrażliwość na insulinę i metabolizm glukozy.
Trawienie i wchłanianie:
- Niektóre zwierzęta posiadają wyspecjalizowane enzymy zwane amylazami, które umożliwiają im rozkład skrobi na strawne cukry. Zwierzęta takie jak ludzie i inne zwierzęta wszystkożerne zawierają amylazę w swojej ślinie i wydzielinie trzustki, co pozwala im skutecznie trawić pokarmy bogate w skrobię.
Należy zauważyć, że chociaż skrobia może zapewnić zwierzętom wartość odżywczą, konkretne korzyści mogą się różnić w zależności od potrzeb żywieniowych zwierzęcia i adaptacji fizjologicznej. Niektóre zwierzęta, na przykład niektóre zwierzęta mięsożerne, mogą mieć ograniczoną zdolność trawienia i wykorzystania skrobi ze względu na ich specjalizację dietetyczną.