Rodzime gatunki ewoluowały wraz z innymi organizmami w ich środowisku i rozwinęły unikalne relacje i zależności z innymi roślinami i zwierzętami. Często są gatunkami kluczowymi, co oznacza, że ich obecność znacząco wpływa na skład i dynamikę ich społeczności ekologicznych. Rodzime gatunki przyczyniają się do równowagi ekologicznej, takich jak zapewnienie żywności i schronienia dla innych organizmów, rośliny zapylające, rozproszenie nasion i regulowanie populacji szkodników.
W przeciwieństwie do gatunków wprowadzonych lub nierodzinnych, rodzime gatunki zazwyczaj ewoluowały w ciągu tysięcy lub milionów lat w swoich rodzimych siedliskach. Wprowadzone gatunki to te, które zostały celowo lub nieumyślnie przetransportowane na nowy obszar poza ich naturalnym zasięgiem, zarówno poprzez działalność człowieka, jak i naturalne zdarzenia, takie jak naturalne rozproszenie. Podczas gdy niektóre wprowadzone gatunki mogą stać się naturalizowane i dostosowywać się do nowego środowiska bez powodowania znacznej szkody, inne mogą stać się inwazyjne i stanowią zagrożenie dla rodzimych gatunków i ekosystemów.
Zrozumienie rodzimych gatunków i ich ról ekologicznych jest niezbędne do wysiłków na rzecz ochrony. Zachowanie rodzimych gatunków ma kluczowe znaczenie dla utrzymania różnorodności biologicznej, stabilności ekologicznej i odporności ekosystemu. Ochrona i zarządzanie siedliskami, zapobieganie wprowadzeniu szkodliwych gatunków inwazyjnych i przywracanie rodzimych populacji są kluczowymi strategiami biologii ochrony.